Vienna, Lobau

Tientallen jaren geleden is er iemand bij Shell zo geniaal geweest om een terminal neer te zetten vlakbij de mooie stad Wenen. Overdag vies worden van de olie en dan ’s avonds in een van de vele prachtige concertgebouwen zitten. Zo was dan ook onze week, althans de olie was vooral vervangen door papierwerk en het concertgebouw door een geniale schnitzel tent en geweldige Italiaan.
Heb was niet de eerste trip naar Wenen, in juli was ik er ook al geweest om een studente te trainen die voor ons haar zomervakantie heeft opgeofferd om gezellig documenten te scannen. Bij aankomst werden we hartelijk ontvangen, not, door de terminal en merkte we dat onze komst goed was voorbereid, dubbelnot.
Gelukkig hoeft de sjeu van een reis niet altijd in de sfeer op een terminal te zitten, het zou zelfs zonde zijn je hier op te focussen bij een bezoek aan een mooie stad als Wenen. Met een hotel op loopafstand van het centrum konden hebben we deze stad dan ook elke avond bezocht, kort omschreven; uitgelichte gebouwen, koetsen, schnitzels en ijs. Oftewel het goede leven, aangezien mijn hardloopschoenen nog nat waren van de MudMasters had ik een goeie smoes om een keertje niks aan sport te doen en gewoon de Bourgondiër uit te hangen.
Ditmaal een wat korter bericht, want het vliegtuig vertrekt zo. Foto’s van de reis komen later…